اثر : مجید رسولی ( شائق ایرانی )
حتی اگر تو نشنوی
صدای پای آمدن بهار را
فریاد خشم زمستان را
دوباره عطر گلهای بهاری می پیچید
و خانه پر می شود از بوی گل حسرت
پشت پنجره ، ترنم باران را به نظاره نشسته ام
تازیانه می زند باد
بر تن عریان درختی
صدای شر شر باران
خنده های کودکانه ، قهقه های مستانه
بر سکوی سرد دنیا نشسته ام
هر روز پنجره اتاقم را رو به شفق باز می کنم
تا همگان بدانند من فرزند سرزمین آفتابی ام
حتی اگر تو نفهمی
دراین سرزمین بارانی
آفتاب اسیر آسمان ابریست
چشمهایم چه زود با این سرزمین خو گرفته اند
و چقدر غریبانه ، زلال ، بی صدا
می بارند حتی اگر تو نبینی
دلم را خوش کرده ام به ماه شب های بیقراری
ولی اینجا ماه هم اسیر تقدیر آفتاب است
پشت آرایش غلیظ تجدد ، جوانه زده
ریشه های سرزمین آفتابی من
حتی اگر تو باور نکنی
عاشقانه هایم را هم ابری کرده ام
تا با صدای باران خو بگیرم
فریاد نخواهم کرد ، می گویی مرد نیست
شکوه نخواهم کرد ، خواهی گفت
از دوری من است
ضجه نمی زنم
گربیان چاک نمی کنم
که عریانی ، عادت مردگان در قبر است
تنها نخواهم ماند
حتی اگر تو نمانی
که تنهایی ، عادت هوس بازان بی تصمیم
در هوای بارانی ایست
نقاب نخواهم زد ، فریب نخواهم داد
که شیادی ، عادت درختان بی ریشه در خاک است
دلتنگ نخواهم شد
حتی اگر تو بسوزانی دلم را ،
که آتش زدن ، عادت جیوه های مضرّ است
مداد زندگی را نخواهم شکست
که شکستن ، عادت سگان بی وفاست
کاغذ دفتر تقدیر را پاره نخواهم کرد
که بریدن ، عادت گرگ های مانده در برف است
در هر خاکی ریشه نخواهم کرد
که بی غیرتی ، کار علف های هرز است
به هر سلامی دست تکان نخواهم داد
که رقصیدن ، عادت درخت بید در باد سرد است
حتی اگر تو لبخند نزنی
به هر چشمی نگاه نخواهم کرد
که خیره شدن ، کار جغدان بر سر ویرانه است
باز عاشقانه خواهم نوشت
حتی اگر تو نخوانی
باز فریادخواهم زد
حتی اگر تو نشنوی ....
ونکوور بهار 1391
( هشدار : هر گونه نقل قول و استفاده از اشعار اینجانب ،با ذکر نام و تخلص در فضای وب و غیر آن ، بلا اشکال می باشد در غیر این صورت ممنوع می باشد )
۲ نظر:
خیلی زیبا بود بیشتر از اشعارتون را منتشر کنید واقعا لذت بردم فکر نمی کردم آخوند ها هم بلد باشند شعر نو بگن
حال کردم آفرین
قشنگ گفتی !
۲ تای آخر مخصوصا خیلی قشنگ بود
ارسال یک نظر