اللّهُــمَے صَـلِّے وسَـلِّمْے وزِدْ وبارِكْ عَلـَے مُحَمَّــدٍ وَآلِے مُحَمَّــدٍ الطَيِّبِيــن الطّاهِــرِينَ وعَجِّلْے فَرَجَهُمْے وَإِلْعَنْ أَعدَائَهِمْے مِنَ الأوّليـنَ والآخريـن إَلے قِيـامِےِ يَومے الّدِين .
اثر :مجید رسولی
خواستم بنویسم که تو کوه صبر و استقامت بودی ، دیدم کوه در مقابل صبر و استقامت تو به مانند پر کاهی ایست
خواستم بنویسم که تفسیر عشق را باید از تو آموخت ، دیدم خود تو بالاترین عشقی
خواستم رسم وفاداری از تو بیاموزم دیدم وفا لفظ ناقص و ناتمامیست و آنچه تو کردی را نمی توان در یک لفظ معنا کرد.
خواستم بگویم تو شجاع ترین زنان هستی دیدم که مردان باید رسم شجاعت از تو بیاموزنند .
خواستم بسرایم شعری در وصف اخلاص تو ، دیدم قافیه ها را چه کنم در حالی که اخلاص تو را نمی توان اسیر لغت بازی شاعرانه کرد.
خواستم بگویم چگونه اینهمه داغ عزیزانت را در یک نیمه روز به نظاره نشستی که تمام گیسوانت سپید گشت ولی در مجلس دیو صفتان گفتی جزء زیبایی چیزی ندیدی ؟
کدامین انسان نطق ملکوتی تو داشت و دارد که غمش را زیبایی ، عشقش را خدا ، دلش را باصفا ، روحش را بلند ، دردش را ناز ، اسیری اش را بندگی ، خون عزیزانش را هدیه به خدا ، نیزه های پر از سر های بریده را به شکوه عشق بازی ، دست های بسته را مشت آهنین ، بغضش را فریاد فلک ، گریه هایش را اشک خدا ، امین امانت دودمان سید المرسیلن (ص) را فخر خود معنا و تفسیرش کند.
ای که «ز» نامت ، زلال عشق را معنا ، « ی» نامت ، یاحقّ اهل معرفت ، « ن » نامت ، ندای هل من ناصر ینصرونی ، « ب » نامت ، بسم الله الرحمن الرحیم را دلیل ، ای زینب زهرای و علی ، ای خواهر حسن و حسین و ای عمه صاحب الزمان و عمه سادات ، و ای عمه یتیمان حسین و اسرای کربلا ، ای شیر زن دشت نینوا ، ای حنجرت صدای علی ، ای پیامبر نهضت کربلا و ای عصای دست زهرا ، مرهم زخم سر نور خدا ، ای داغدار سر های بر نیزه ، و ای حزین جگر پاره پاره حسن ، وای بانوی بلند آوازه جهان و فخر شیعیان ای زینب عاشقان ، ای دّر آسمانها و ای نگین الماس روی زمین خواستم بگویم :
تـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــولدت مبــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــارک
اثر :مجید رسولی
خواستم بنویسم که تو کوه صبر و استقامت بودی ، دیدم کوه در مقابل صبر و استقامت تو به مانند پر کاهی ایست
خواستم بنویسم که تفسیر عشق را باید از تو آموخت ، دیدم خود تو بالاترین عشقی
خواستم رسم وفاداری از تو بیاموزم دیدم وفا لفظ ناقص و ناتمامیست و آنچه تو کردی را نمی توان در یک لفظ معنا کرد.
خواستم بگویم تو شجاع ترین زنان هستی دیدم که مردان باید رسم شجاعت از تو بیاموزنند .
خواستم بسرایم شعری در وصف اخلاص تو ، دیدم قافیه ها را چه کنم در حالی که اخلاص تو را نمی توان اسیر لغت بازی شاعرانه کرد.
خواستم بگویم چگونه اینهمه داغ عزیزانت را در یک نیمه روز به نظاره نشستی که تمام گیسوانت سپید گشت ولی در مجلس دیو صفتان گفتی جزء زیبایی چیزی ندیدی ؟
کدامین انسان نطق ملکوتی تو داشت و دارد که غمش را زیبایی ، عشقش را خدا ، دلش را باصفا ، روحش را بلند ، دردش را ناز ، اسیری اش را بندگی ، خون عزیزانش را هدیه به خدا ، نیزه های پر از سر های بریده را به شکوه عشق بازی ، دست های بسته را مشت آهنین ، بغضش را فریاد فلک ، گریه هایش را اشک خدا ، امین امانت دودمان سید المرسیلن (ص) را فخر خود معنا و تفسیرش کند.
ای که «ز» نامت ، زلال عشق را معنا ، « ی» نامت ، یاحقّ اهل معرفت ، « ن » نامت ، ندای هل من ناصر ینصرونی ، « ب » نامت ، بسم الله الرحمن الرحیم را دلیل ، ای زینب زهرای و علی ، ای خواهر حسن و حسین و ای عمه صاحب الزمان و عمه سادات ، و ای عمه یتیمان حسین و اسرای کربلا ، ای شیر زن دشت نینوا ، ای حنجرت صدای علی ، ای پیامبر نهضت کربلا و ای عصای دست زهرا ، مرهم زخم سر نور خدا ، ای داغدار سر های بر نیزه ، و ای حزین جگر پاره پاره حسن ، وای بانوی بلند آوازه جهان و فخر شیعیان ای زینب عاشقان ، ای دّر آسمانها و ای نگین الماس روی زمین خواستم بگویم :
تـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــولدت مبــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــارک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر